R e b e c c a B a k k e r ( 1 9 8 0 )
s c h r i j f t , a c t e e r t , z i n g t
Columns
"De stukken van Maria Goos". Een zin die ik menig mens wel eens heb horen zeggen. Meestal vol bewondering, een enkele keer sceptisch. Maar smaken mogen verschillen. Ik ben een absolute liefhebber. Wat zou Maria vinden van mijn reeds geschreven dialogen? Een vraag die op de eerste dag van de tweedaagse Masterclass keihard werd beantwoord: 'Ze kunnen beter.'
Grappig. Ben je een filmpje voor AHA-productions aan het knippen en plakken, stuit je op beelden van een voorstelling waar je opnieuw compleet warm van wordt. Misschien wel de allerleukste rol gespeeld. Assepoester in Into The Woods. Mister Sondheim. In het Witte Theater - Velsen. Toen, in 2012. Bis! Bis!
Morgen wordt het warmer. Morgen. Dus niet vandaag, Rebecca Bakker. Liet me stronteigenwijs door de zon misleiden. Door het licht. In stoer dun spijkerjasje blauwbekken op de fiets. Dat werk. Met blote voeten in je nieuwe sneakers. Want ze zijn zo leuk, die spierwitte gympen. Naïeveling.